Muz Cumhuriyeti
Bu dünya üzerinde bir yerlerde belki uzaklarda belki yakında, bu dünyada değilse bile hayal dünyamızda.
Bir cumhuriyet varmış. Muz Cumhuriyeti, burada insanlar hür mutlu ve huzurlu yaşayamazlarmış. Cumhuriyetin yönetimi demokraturmuş. Herkez istediğini seçme iradesine sahipmiş, ne varki seçilenler idare etme yetkisine bir türlü sahip olamazlarmış. Nasıl olur demeyin dedikya burası Muz Cumhuriyeti. Gel zaman git zaman olmuş bizim muzlular bu işe bir çözüm bulalım demişler. Gün gelmiş kafa kafaya verip gün gelmiş sırt sırta dönüp düşünmüşler. -Ne yapmalıyız. -Nasıl etmeliyiz. Çözümü içinde aramaya karar vermişler halkı kurtarmak adına. Bizimkilerde olmuşlar birer demokratur. Yanlış anlamayın halkı kurtarmak adına yoksa kendileri için bişi istemezlermiş. Önce işe ufaktan başlamak gerekmiş. Kurtarmak için halkı kurtarmak gerekirdi elbette parayı. Gayret edip şehremini veya sizdeyin büyük muhtariyet, burada yetkiyi ele almışlar. Halkı kurtarmak adına. Şimdi bişiler yapmak gerekmiş. Düşünmüşler ve büyük inşaat yapmaya karar vermişler. Bulundukları beldenin altından girmiş üstünden çıkmışlar. Yanlış anlamayın alt ve üst geçitler yapmışlar. Çünkü dedikya önce paralazımmış para içinde elbette büyük inşaat yapmak gerek. İnsan bu derlerya çiy süt emmiş. İşi yapanlar bu bizim hakkımız diye ondalık ödemeyi unutmuşlar. Ortalık gerilmiş, halkı kurtaracaklar bir anlık gefletle paraları kurtarma derdine düşmüşler. Kurtara bildiklerini kurtarmışlar. Bu arada işide ögrenmişler. Ekmeklerini taştan çıkarmaya karar vermişler. Muhtariyet bölgesinde kim bir kamyon taş, toprak inşaat atığı yeri değiştirecek olsa bizim kurtarıcılar yetişmiş. Ver yirmi geç demiş ver yirmi ver elli derken kurtarmışlar halkı daha önce dört lira verip makbuz alma sıkıntısından. Şİmdi veriyon gönül rızanla birde makbuz masrafı olmuyor. Halkı kurtarmak için Muz Cumhuriyetine matbuat masrafı gelmesindiye. Nemi yapmışlar toplanan tahsilatın bir kısmını topculara yatırmışlar halkı kurtarmak adına geri kalanda emeklerinin karşılığı canım sizde hiç emege saygı göstermiyosunuz. Böylece yıllar gelmiş geçmiş ben deyim on sene siz deyin onbeş sene. Halk bu sefer düşmüş derde, şimdi kurtarıcılardan kim kurtaracaktı bunları. İş suyun başını tutmaktaymış. Suyun başına bir su başı buldular apar topar oturttular. Sonra beklemeye başlamışlar kurtulacaz diye, önce emekli olmaktan kurtuldular. Sonra muz cumhuriyeti ne yük olan devlet mallarını yabancılara yüklediler. Su başı öyle uygun gördü. Satıp kurtulalım dedi. Sattı heberleşme, petrol, birel gibi şeyleri. Birde paranın kontrolunu ele geçireceklerdi ya elde kontrol edecek para kalmamış. Ne mi olmuş paranın olduğu baknalarda yabancıların olmuş. Bizim muz Cumhuriyeti halkı kurtulmuş neticede. Ne cepte para kalmış. Ne mutfakta pirinç. Ama onlar yinede mutluymuş. Çünkü kurtarıcılar onları bir gün mutlaka kurtaracakmış. Nede olsa kurtarıcılar ne yapıyolarsa onların iyiliği için. Yanlış anlamayın, hani şu top eş başkanlığı bile MUz Cumhuriyeti halkının geleceği içinmiş.
Bu hikaye burda bitsede bizim MUz Cumhuriyeti halkının kurtarılma ümidi hala bitmemiş.
12/5/2008, 13:31