Karacaahmet

Thema: Karacaahmet 18/5/2008, 21:39

KARACAAHMET

Deryada sonsuzluga fikretmeye ne zahmet !
Al sana derya gibi sonsuz Karacaahmet !
Göbeginde yalanci sehrin , sahici belde;
Ona sor , gidenlerden kalan neymis elde ?

Mezar , mezar , zitlarin kenetlendigi nokta;
Mezar, mezar, varliga yol veren geçit, yokta...
Onda sirlarin sirri : Bulmak için kaybetmek.
Parmaklarin saydigi ne varsa tüketmek.

Varmak o iklime ki, ugramaz ihtiyarlik;
Ebedi gençligin taht kurdugu yer , mezarlik.
Ebedi gençlik ölüm desem kimse inanmaz;
Tas ihtiyarlar, servi çürür, ölüm yipranmaz.

Karacaahmet bana neler söylüyor, neler !
Diyor ki, viran olmaz tek bucak, viraneler,
Zaman deli gömlegi, Onu yirtan da ölüm;
Ölümde yekpare ân, ne kesiklik ne bölüm.

Hep olmadan hiç olmaz, hiçin ötesinde hep;
Bu mu dersin , taslarda donmus sükûta sebep ?
Kavuklu, bas örtülü , fesli , bas açik taslar;
Taslara yaslanmis da küflü kemikten baslar,

Kim dolu sözleriyle süzüyor insanlari;
Süzüyor , sahi diye topraga basanlari,
Onlar ki, her nefeste habersiz öldügünden,
Gülüp oynamaktalar , gelir gibi dügünden.

Onlarki sifirlarda rakamlari bulmuslar;
Fikirden kurtularak ölümden kurtulmuslar.
Söyle Karacaahmet, bu ne acikli talih !
Taslarina kapanmis agliyor koca tarih !