Dostum İçin
Gerard ve Richard çok iyi dostlardı.Kardeş gibi adeta.Okula birlikte
gider gelirler,her yerde birlikte bulunurlardı.Birbirlerini çok
seviyorlar,dostluklarının hiç bitmeyeceğini söylüyorlardı.
Bir gün,okul dönüşünde, Gerard yolda çok sevimli,yavru bir köpek gördü.
Köpek,Gerarda o kadar sevimli geldi ki,kendini köpeğin yanına gitmek
zorunda hissetti.Ve çevresine hiç bakmadan yolun ortasına koşmaya
başladı.
O anda karşıdan gelen arabayı göremedi.Arabayı fark eden Richard
,Gerardı kurtarmak düşüncesiyle yola fırladı.Gerardı kurtaran
Richard,kendisini kurtaramadı ve arabanın altında kaldı.Arabanın
dostuna ,kardeşine çarptığını gören Gerard,daha fazla dayanamadı ve
yere yığıldı.
Gerard gözlerini hastanede açtı.Annesi ve Richardın annesi
ağlıyorlardı.Aklına ilk gelen Richard oldu.Onun öldüğünü ve onu öldüren
arabanın kaçtığını öğrenince kendisine hakim olamadı.Bağıra bağıra,
hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.Doktorlar Gearda sakinleştirici iğne
yapmak zorunda kaldılar.
Gerard o olaydan yıllar sonra kendini zar zor toparlayabildi.Kalbinde
Richardın açtığı yara hala kanıyordu.Onun mezarını her gün ziyaret
ediyor ve şu sözleri söylüyordu:
- İnan bana ben de yapardım.Dostum için ben de yapardım.Dostum için"